உன்னை பிரிந்திருக்கும்
ஒவ்வொரு நொடியும்
ஓடாத கடிகாரம் போல்
அசைவற்றுக் கிடக்கிறேன்!
*******
ஆறு வளைகையில்
கரையும் வளைவது போல்
நீ சிரிக்கையில்
நானும் சிரிக்கிறேன்
நீ அழுகையில்
நானும் அழுகிறேன்!
*******
ஊடலுற்ற ஒரு தருணத்தில்
காய்கறிகளை நறுக்கிக்கொண்டே
என் வார்த்தைகள்
ஒவ்வொன்றாய்
வெட்டத் தொடங்கினாய்
கடைசியில்
காயம் பட்ட உன் விரல்களுக்கு
என் வார்த்தைகளே மருந்தாகியது!
*******
அட்ராசக்கை..அட்ராசக்கை...
ReplyDeleteகவித..கவித..
அழகான வரிகள்,ஆழமான காதலோ!!!மோகன்..வாழ்த்துக்கள்.
தலைவா பின்னிட்டிங்க போங்க.
ReplyDelete@பூங்குன்றன்.வே
ReplyDeleteதங்கள் முதல் வருகைக்கும் பாராட்டுக்கும் மிக்க நன்றி!தொடர்ந்து வருகை தாருங்கள்!
@ கா.பழனியப்பன்
ReplyDeleteநன்றி பழனி!
நல்லா இருக்குங்க...
ReplyDeleteகவிதை பிரிச்சி கட்டுது போங்க...
ReplyDeleteசும்மா நல்லா இருக்குங்கற வார்த்தை பத்தாது
EXCELLENT !!
ReplyDeleteஆறு வளைகையில் உவமை... இது வரை படிக்காதது.
அண்பு நண்பரே -
ReplyDeleteஉங்கள் படைப்பு அருமை! சரியான காதலர் போலவே!
நான் வலைப்பூ உலகிற்கு புதியவன். நான் ஒரு தொடர் கதையை என் வலைப்பூவில் எழுத அரம்பித்துளேன்.
அதை படித்து தங்கள் கருத்தை சொல்ல வேண்டுகிறேன். நன்றி
என் வலைப்பூ முகவரி: http://eluthuvathukarthick.wordpress.com/
@கமலேஷ்
ReplyDeleteரொம்ப நன்றி கமலேஷ்!
@ பின்னோக்கி
ReplyDeleteரொம்ப நன்றி பின்னோக்கி!
@ Imayavaramban
ReplyDeleteரொம்ப நன்றி.கண்டிப்பாக படிக்கிறேன் இமயவரம்பன்!
எனது முத்த வருகை! கவிதை அழகு! மீண்டும் வருவேன் , இன்ஷாஅல்லாஹ்!
ReplyDelete